Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

                             Ο ΠΟΛΙΤΗΣ  ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ  ΟΥΤΕ ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

Ευχαριστώ  την κ.  Νικολοπούλου  που μου έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε ορισμένα θέματα που ενδεχομένως χωρίς  την παρατήρησή της   δεν θα τα συζητούσαμε.  Ένα από αυτά  θέματα, είναι αυτό  της συμμετοχής των μελλών της Κίνησης των  Ενεργών πολιτών  σε δραστηριότητες εκτός της συγκεκριμένης κίνησης.  Θεωρώ πως στην δημοκρατία το κάθε άτομο  είναι ελεύθερο   να συμμετέχει  σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα,  Σύλλογο Σωματείο Κόμμα κ λ π. Δεν  μπορεί να συμμετέχει:  σε αντικοινωνικές  δραστηριότητες  που βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο, η μέρος αυτού.  Νομίζω  πως  υπάρχει  μια παρανόηση (ίσως δικαίως)   όσον αφορά  την  έννοια της πολιτικής,  διότι,  κάποιοι  με της πρακτικές  τους την κακοποίησαν.

Πολιτική είναι  σύνολο δραστηριοτήτων και πρακτικών, που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται σε επί μέρους τομείς της κοινωνικής  ζωής. Το  κόμμα έχει χάσει την πραγματική  του έννοια και  ουσία,  φαντάζει,  και αντιμετωπίζεται,  σαν  μια μεταδιδόμενη ασθένεια που ένα   μέρος  της κοινωνίας  λέει  πως δεν αξίζει τον κόπο  να συμμετέχει,  είναι μια δικαιολογία  να αποποιηθεί  την ευθύνη  του,  όμως όταν έρχονται οι εκλογές  εκείνοι  που λένε  πως το απεχθάνονται ,σχεδόν όλοι  το αγκαλιάζουν.

Το  κόμμα  είναι πολιτικός οργανισμός που εκφράζει, προασπίζει και προωθεί τα συμφέροντα και τις απόψεις ορισμένου κοινωνικού συνόλου, τάξης ή ομάδας και έχει ως στόχο την κατάκτηση της εξουσίας.

 Αν δεν  αντιλαμβανόμαστε το κόμμα  σαν τέτοιο, αυτό συμβαίνει  διότι τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει μέχρι τώρα, αν όχι  με  την συμμετοχή της πλειονότητας  πολιτών, αλλά με την ανοχή τους, την αδράνεια και την αδιαφορία, τους έδωσαν  την δυνατότητα να  καταχραστούν  την εξουσία,  να δημιουργήσουν  το πελατειακό  κράτος, το κράτος  της διαπλοκής,  και της ρεμούλας.  Τα κόμματα και η πολιτικοί δεν είναι τίποτα άλλο από την εικόνα της  κοινωνίας μας.  Αν δεν μας αρέσει  ας προσπαθήσουμε να την αλλάξουμε. Οι Κομματικοποιημένοι δεν έχουν ούτε ενδιαφέρον,  ούτε άποψη  για  τα κοινωνικά  θέματα. Είναι  ιδιοτελείς,  φανατισμένοι,  αδιάφοροι,  θεωρούν  πως κατέχουν  την απόλυτη αλήθεια, και αποφεύγουν τον διάλογο. Οι ενεργοί  πολίτες  δεν παραιτούνται,  ούτε απενεργοποιούνται  όσο είναι στη ζωή,  διότι έχουν συνειδητοποιήσει πως η πολιτική  είναι συνυφασμένη  με την ζωή.

Τον πολίτη που δεν συμμετέχει  στα κοινά δεν τον θεωρούμε φιλήσυχο, αλλά άτομο άχρηστο.  Θουκυδίδης