Πήραμε την πρωτοβουλία να διοργανώσουμε αυτή τη διάλεξη και συζήτηση διότι θεωρούμε ότι μόνο με την μεταξύ των ανθρώπων επαφή, το διάλογο και τη γνώση, μπορούμε να δώσουμε απάντηση και λύση στα προβλήματα του σήμερα, και να κάνουμε λιγότερα λάθη στο μέλλον.
Ομιλητής ήταν ο κύριος Σωτήρης Παπαδόπουλος. Ο κύριος Παπαδόπουλος σπούδασε στη Γερμανία, στα πανεπιστήμια Βύρτσμπουργκ και Κολωνίας οικονομικά, και στα πλαίσια των σπουδών του Νομικά και πολιτικές επιστήμες. Μετά το πτυχίο εργάστηκε στο πανεπιστήμιο της Κολωνίας ως επιστημονικός συνεργάτης και ερευνητής. Στη συνέχεια ως καθηγητής σε γερμανικό ΤΕΙ, και ως καθηγητής Λαϊκό πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Τώρα είναι συνταξιούχος.
Αν και το θέμα δεν ήταν ευχάριστο, έγινε μια πολύ ωραία πολιτισμένη και ουσιαστική συζήτηση, κι’ αυτό φαίνεται από την ώρα διάρκειας, που ξεκινήσαμε στις 7.30 και τελειώσαμε στις 11, μία μικρή ομάδα συνέχισε ως αργά.
Ο κύριος Σωτήρης Παπαδόπουλος ήταν πολύ καλός ομιλητής και τεκμηρίωνε τις απόψεις του παραθέτοντας και στοιχεία. Όπως είπε κύριες αιτίες των οικονομικών κρίσεων στο καπιταλιστικό σύστημα, είναι η ανισοκατανομή του εισοδήματος του πλούτου. Αυτή οδηγεί και θα οδηγεί σε οικονομικές κρίσεις, άλλοτε βραχυπρόθεσμες και άλλοτε μακροπρόθεσμες. Δηλαδή από τη μία μεριά τα υπέρογκα κέρδη των επιχειρήσεων, και από το άλλο μέρος οι δυσανάλογα χαμηλοί μισθοί των εργαζομένων (των μισθωτών).
Η μονόπλευρη θεώρηση που γίνετε από τους θεωρητικούς και τους ιδεολόγους του καπιταλισμού, της ελεύθερης αγοράς, είναι ακόλουθη: Οι επιχειρήσεις για μας είναι έξοδα, αν ανεβαίνουν οι μισθοί, αν δίνουμε αυξήσεις, μειώνονται τα κέρδη μας. Σωστό από μια πλευρά, την πλευρά των επιχειρήσεων, των εργοδοτών. Οι μισθοί ναι μεν είναι έξοδα για τους επιχειρηματίες αλλά για τους μισθωτούς είναι εισόδημα.
Αν αυξάνονται οι μισθοί δυσανάλογα ή μένουν χαμηλοί, τότε μειώνετε η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων (μισθωτών) δεν μπορούν να καταναλώσουν τα προϊόντα των επιχειρήσεων και αρχίζουν οι απολύσεις των εργαζομένων, φτώχεια φαύλος κύκλος.
Αν αυξάνονται οι μισθοί δυσανάλογα ή μένουν χαμηλοί, τότε μειώνετε η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων (μισθωτών) δεν μπορούν να καταναλώσουν τα προϊόντα των επιχειρήσεων και αρχίζουν οι απολύσεις των εργαζομένων, φτώχεια φαύλος κύκλος.
Το έτος 2004 η γερμανική βιομηχανία είχε κατά μέσο όρο 43% κέρδη και οι μισθοί αυξήθηκαν κατά 2,2%.
Οι 1.125 δισεκατομμυριούχοι του κόσμου που αναφέρονται στο περιοδικό Forbes το 2008 φτάνει το ποσό των 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια των ΗΠΑ. Τα χρήματα υπάρχουν αλλά τα έχουν λίγοι κι’ αυτοί δεν επενδύουν στην πραγματική οικονομία, τα τζογάρουν.
Οι 1.125 δισεκατομμυριούχοι του κόσμου που αναφέρονται στο περιοδικό Forbes το 2008 φτάνει το ποσό των 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια των ΗΠΑ. Τα χρήματα υπάρχουν αλλά τα έχουν λίγοι κι’ αυτοί δεν επενδύουν στην πραγματική οικονομία, τα τζογάρουν.
Τέλος πρόβλεψή του δεν είναι ευχάριστη για μας, η κρίση θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, είπε είναι η μεγαλύτερη οικονομική κρίση σε ειρηνική περίοδο.
